Bier brouwen tussen de palmbomen
Aloha, het is ondertussen (op het moment van schrijven) bijna een jaar geleden dat ik het vliegtuig naar Honolulu, Hawai’i instapte. Weg uit de Nederlandse kou en regen. Op naar de tropische palmbomen, heerlijke stranden, strak blauwe luchten en het helderste water dat ik ooit gezien heb. Om daar te gaan werken als bierbrouwer. In Nederland was ik ongeveer vier jaar werkzaam als bierbrouwer bij verschillende brouwerijen. Wat ooit begon als een hobby brengt me nu naar de andere kant van de wereld! Echter was het de eerste maanden verre van makkelijk. Veel aanpassen aan eigenlijk wel alles, want het grote Honolulu is geen Hoofdplaat. En Amerika is geen Nederland. Maar gelukkig hebben mijn collega’s, mijn huisgenoot en de vrienden die ik hier ondertussen gemaakt heb daar super mee geholpen! Na een anderhalve maand heb ik mijn draai goed weten te vinden en heb ik volop genoten van alles wat de eilanden van Hawai’i te bieden hebben, en dat is best veel!
Het hier iedere dag genieten! Zonnebrilletje op, korte broek en teenslippers aan naar het strand. Of de stevige schoenen aan en de bergen in en wandelen naar schilderachtige vergezichten tussen al het groen, en groen is het hier! Of gewoon op een terrasje zitten in Waikiki of aan de minder drukke North Shore en surfers kijken. Ik heb me hier nog geen dag verveeld! Het is moeilijk om echte hoogtepunten te noemen, omdat bijna elke (vrije) dag wel een hoogtepunt is. Op gebied van werk was het hoogtepunt dat ik (al) na een maand (!) zelfstandig kon brouwen op de installatie. Zeker omdat ze hier geen liters, kilo’s en graden Celsius gebruiken had ik verwacht dat ik er meer moeite mee zou hebben. Verder waren de hoogtepunten de tripjes naar andere eilanden Big Island en Maui.
Maar de eerste paar weken van december staan met stip bovenaan de hoogtepunten. Niemand minder dan Kevin de Ruijsscher kwam op bezoek! Samen zijn we naar Big Island geweest waar op dat moment de vulkanen Mauna Loa en Kilauea tegelijkertijd uitbarstten, iets wat in de afgelopen 36 jaar niet gebeurd is. Daarna zijn we naar Kaua’i gegaan. Hier hebben we op de mooiste stranden gekampeerd en onder andere de Waimea Caynon bezocht.
Ondanks alle hoogtepunten en het heerlijke weer mis ik ‘t Turp soms wel. De echte Hoofdplaatse gezelligheid vind je hier niet. Met de vrienden hier wordt er wel stomme praat geslagen, maar dat is toch anders. Er is hier keuze uit honderden barretjes en café, maar zoals ’t Krikje zie je toch niet. Geen groep mensen die zich op zaterdag 4 uur gaan opzoeken en de frietjes smaken hier toch anders op zondag. Ook de voetbalploeg waar ik bij zit, Lanikai Tuesday F.C., speelt niet in het vertrouwde geel en zwart. Alhoewel dat tegenwoordig ook in Hoofdplaat niet meer zo is.
Gelukkig wordt er wekelijks wel naar Nederland gebeld om op de hoogte te blijven wat er allemaal gebeurt in het dorp achter d’n diek tot ver in de polders. Als je ook een beetje op de hoogte wil blijven van de avonturen hier op het eiland kan je me volgen op de app Polarsteps.
Dat ik er niet van hoor en geen dingen doen die ik ook niet zou doen! Mahalo – Patrik Thomaes, 23/1/2023 Honolulu, Hawaii
